21.02.2024
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΛΛΕΓΙΟ

LIVE Συζήτηση για το μέλλον και τις τάσεις στην ψηφιακή εκπαίδευση

Το Μητροπολιτικό Κολλέγιο προσκάλεσε κορυφαίους ακαδημαϊκούς από διεθνή πανεπιστήμια για μια συζήτηση πάνω στο digital learning και τον τρόπο που διαμορφώνει τον μέλλον στη διδασκαλία και τη μάθηση.

Έχοντας εδραιώσει ισχυρή θέση στην ψηφιακή εκπαίδευση, το Μητροπολιτικό Κολλέγιο διοργάνωσε με επιτυχία για 3η συνεχή χρονιά online συζήτηση με θέμα “The Future of Education: Transforming Education through Digital Learning”, προσκαλώντας ακαδημαϊκούς από κορυφαία πανεπιστημιακά ιδρύματα. Συγκεκριμένα συμμετείχαν οι κ.κ.: 

  • Rachel Wortman Morris, Global Director of Future Skills, Microsoft & Assistant Professor, University of Washington
  • Kevin Kee, University of Ottawa, Senior Advisor to the President, Digital Strategy and Learning Innovation & Dean, Faculty of Arts
  • Antonio Martinez-Arboleda, Professor, University of Leeds


Η συζήτηση κινήθηκε γύρω από
το digital learning και τον τρόπο που διαμορφώνει το μέλλον της εκπαίδευσης. Πώς οι νέες τεχνολογίες αναδιαμορφώνουν τις μεθόδους διδασκαλίας, μάθησης και ανάπτυξης δεξιοτήτων; Μέσα από τις τοποθετήσεις τους, οι τρεις ακαδημαϊκοί κάλυψαν ένα μεγάλο φάσμα θεμάτων που αφορούν στην ανώτατη εκπαίδευση όπως τα προνόμια αλλά και τις προκλήσεις της ψηφιακής εκπαίδευσης, τις νέες τεχνολογίες που εισχωρούν και μετασχηματίζουν τον τρόπο που οι νέοι φοιτητές μαθαίνουν και εκπαιδεύονται στην ψηφιακή εποχή, καθώς και την αποτελεσματικότητά τους, τη συμβολή των εφαρμογών τεχνητής νοημοσύνης στην ανάπτυξη νέων δεξιοτήτων, την ανάγκη για ανάπτυξη ή ενίσχυση της δεξιότητας που αφορά στον τρόπο επεξεργασίας, κατανόησης και απορρόφησης των νέων δεδομένων στην τεχνολογία και στην αγορά εργασίας και πώς, τελικά, όλα αυτά συνδιαμορφώνουν και επανασυνθέτουν το μέλλον της εκπαίδευσης σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλάζοντας όσα γνωρίζαμε μέχρι στιγμής.

Το αποτύπωμα της ψηφιακής εποχής στην εκπαίδευση

Το online κοινό που συνδέθηκε για να παρακολουθήσει την ενημερωτική εκδήλωση υποδέχθηκε ο Δρ Αντώνης Μουχταρόπουλος, Dean of Digital Learning & EdTech στο Μητροπολιτικό Κολλέγιο, αναλαμβάνοντας τον ρόλο του συντονιστή της συζήτησης. Μήνυμα και χαιρετισμό απηύθυνε και ο Δρ Τριάντ Φλουρής, VP Academic Affairs του Μητροπολιτικού Κολλεγίου. Προλογίζοντας την κουβέντα μίλησε για την ολοένα και επιταχυνόμενη είσοδο της τεχνητής νοημοσύνης στην εκπαίδευση που, όπως δήλωσε, μπορεί να χρησιμεύσει ως βοηθός στην παραγωγή ιδεών, την εύρεση λύσεων, την έρευνα και τη συγγραφή της ή ακόμα και στο να μας οδηγήσει σε νέες οπτικές. «Ωστόσο». τόνισε, «δεν πρέπει να ξεχνάμε τις βασικές και θεμελιώδεις αρχές της εκπαίδευσης όπως η εις βάθος μάθηση, η ανάπτυξη κριτικής σκέψης, τα κίνητρα για εξέλιξη και η ακεραιότητα». 

Στη συνέχεια ο Δρ Μουχταρόπουλος καλωσόρισε την πρώτη καλεσμένη, Καθηγήτρια Rachel Wortman Morris από το University of Washington και Global Director of Future Skills στη Microsoft, η οποία έκανε λόγο για την ταχύτητα με την οποία οι γνώσεις και οι δεξιότητες εξελίσσονται. «Ο ρυθμός με τον οποίο προχωράει η τεχνολογία, οι δεξιότητες που απαιτούνται για να πετύχεις,, η ταχύτητα με την οποία αλλάζει ο κόσμος καθιστούν αδύνατο να προβλέψεις τις δεξιότητες που θα χρειάζεται να έχει ένας επαγγελματίας στον τομέα του, μέσα στα επόμενα 5-10 χρόνια. Σύμφωνα με το βιβλίο “A new culture of learning” των John Brown’s και Douglas Thomas, το “προσδόκιμο ζωής” μιας δεξιότητας είναι 5 χρόνια, που σημαίνει πως ό,τι μάθαμε πριν 10 χρόνια θεωρείται πλέον παρωχημένο. Αν μιλήσουμε για τεχνικές δεξιότητες αυτό το χρονικό διάστημα μπορεί να πέφτει και στα δυόμιση χρόνια».

«Προσωπικά, δεν πιστεύω πως η συζήτηση για το μέλλον της εκπαίδευσης είναι κάτι διαφορετικό από τη συζήτηση για το μέλλον της εργασίας. Σήμερα, οποιοσδήποτε τρέχει ή εργάζεται σε μια επιχείρηση χρειάζεται να έχει γνώση της δυναμικής που μπορούν να του προσφέρουν εργαλεία όπως το ΑΙ, η επιστήμη δεδομένων και το cloud computing». Πώς μπορούμε να το πετύχουμε όμως αυτό;

«Δεν νομίζω ότι ο εκπαιδευτικός μετασχηματισμός και η στροφή στην ψηφιακή μάθηση αφορά στο να διδάσκουμε στους φοιτητές τις φόρμουλες του Excel ή πώς να δημιουργήσουν ένα site στο Share Point. Κατά τη γνώμη μου οι πιο σημαντικοί πυλώνες είναι οι εξής: Πρώτον η βελτίωση των δεξιοτήτων και του χρόνου παραγωγικότητας ώστε να προσομοιάζει στις πραγματικές συνθήκες εργασίας. Δεύτερον, το χτίσιμο σχέσεων και συνδέσεων με την αγορά εργασίας: να γνωρίζουμε τι είδους δουλειές ψάχνουν οι φοιτητές αλλά και ποιες δεξιότητες χρειάζονται και αναζητούν οι εργοδότες.  Τρίτον, η παράλληλη υποστήριξη των φοιτητών. Αυτό σημαίνει να τους προετοιμάσουμε για την αγορά εργασίας τόσο με ψηφιακά εκπαιδευτικά προγράμματα όπως αυτά που βρίσκονται σε πλατφόρμες όπως η Microsoft Learning, η Coursera κ.α. όσο και με επαγγελματικές πιστοποιήσεις που αναγνωρίζονται από τη βιομηχανία και που οι φοιτητές μπορούν να αποκτήσουν παράλληλα με τις βασικές σπουδές τους».

Τέλος, τονίζοντας τη σημασία της ομαδικής και συνεργατικής εκπαίδευσης είπε: «Νομίζω πως αξίζει να τα οφέλη της εκπαίδευσης σε όμαδες. Σίγουρα η εξατομικευμένη προσέγγιση με βάση τις προσωπικές ανάγκες και στόχους έχει ανεκτίμητα οφέλη. Ταυτόχρονα όμως έχει το μειονέκτημα της απομόνωσης. Αντιθέτως, η δύναμη της ανταλλαγής ιδεών και του μοιράσματος γνώσεων μεταξύ των φοιτητών είναι τεράστια».

Σειρά είχε ο Kevin Kee, Advisor to the President, Digital Strategy and Learning Innovation & Dean, Faculty of Arts στο University of Ottawa ο οποίος ανέπτυξε τη συλλογιστική του μέσα από το παράδειγμα του ίδιου του Πανεπιστημίου της Οττάβας το οποίο όχι απλώς έχει ενσωματώσει το digital learning ως μέθοδο διδασκαλίας, αλλά θεωρείται πρωτοπόρο στον τομέα της ψηφιακής εκπαίδευσης. Απαντώντας στο ερώτημα “Πώς αξιοποιούμε όλες τις νέες δυνατότητες που μας παρέχει η τεχνολογία;” τόνισε τη σημασία της διττής φύσης της εκπαίδευσης. Συγκεκριμένα είπε: « Η ψηφιακή εκπαίδευση δεν αναιρεί την παραδοσιακή μάθηση. Δεν είναι ή το ένα ή το άλλο, είναι και τα δύο. Χρειαζόμαστε τόσο ένα πανεπιστημιακό περιβάλλον μέσα στο Campus, όσο και τη συμπερίληψη του φοιτητή σε ένα παγκόσμιο δίκτυο. Χρειαζόμαστε και τα βασικά προγράμματα σπουδών και τα προγράμματα διά βίου μάθησης, την επαγγελματική ανάπτυξη και την εκπαίδευση στελεχών. Λέμε ναι στα δια ζώσης μαθήματα με φυσική παρουσία στην τάξη, αλλά ταυτόχρονα προσφέρουμε και εξατομικευμένη εκπαίδευση με εικονικά μέσα».

Αναφορικά με αυτό το συνδυαστικό εκπαιδευτικό συστήμα είπε: «Από τη δική μου οπτική γωνία, θέλω να τονίσω ότι δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από μια διάλεξη που δίνεται από έναν καθηγητή που έχει πάθος για το αντικείμενό του. Ταυτόχρονα όμως νιώθω ενθουσιασμένος για τις δυνατότητες που μας δίνει η τεχνητή νοημοσύνη η οποία στη σχέση πανεπιστημίου-φοιτητή λειτουργεί όπως και το Google Maps¨γνωρίζουμε πού βρίσκεται ο φοιτητής, μαθαίνουμε που θέλει να φτάσει, ποια εμπόδια θα συνατήσει στη διάρκεια της διαδρομής και τι μπορεί να κάνει για να τα ξεπεράσει».

Παρόλο που ο φοιτητής είναι στο επίκεντρο της εκπαίδευσης, ο Καθηγητής Kee ενθάρρυνε την πανεπιστημιακή κοινότητα να ενισχύσει και τον ρόλο των καθηγητών. «Οι καθηγητές είναι το καύσιμο που δίνει σπίθα και κινεί τον κινητήρα, ο οποίος κάνει τον άξονα να περιστραφεί, να κινήσει τους τροχούς του αυτοκινήτου και, τελικά, να οδηγήσει το όχημα που λέγεται “πανεπιστήμιο” ή “εκπαίδευση” προς τα εμπρός».

 

Ο τρίτος ομιλητής Antonio Martinez-Arboleda, Καθηγητής στο University of Leeds εστίασε στην ενσωμάτωση της ΑΙ τεχνολογίας στην εκπαίδευση, τονίζοντας τους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε να λειτουργήσει καθολικά και ισότιμα για όλο τον κόσμο ώστε να οδηγήσει σε ανάπτυξη όχι μόνο σε ατομικό, αλλά σε συλλογικό επίπεδο. Αυτό συμπεριλαμβάνει την ανάπτυξη συγκεκριμένων πλαισίων που ενθαρρύνουν την υπεύθυνη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης στην έρευνα και τη διδασκαλία. Ο Καθηγητής, μεταξύ άλλων, δήλωσε:

«Τα μεγάλα πανεπιστήμια χρειάζεται να έχουν ενεργή συμμετοχή σε δημόσιες συζητήσεις περί τεχνητής νοημοσύνης ώστε να επηρεάσουν την κατεύθυνση της ανάπτυξής της τονίζοντας την ηθική χρήση, την ισότητα και την πρόσβαση σε πηγές και εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης. Κατά τη γνώμη μου, τα πανεπιστήμια πρέπει να λειτουργούν όχι σαν καταναλωτές της τεχνητής νοημοσύνης αλλά ως συμπαραγωγοί της.  Ποιος είναι ο ρόλος μας ως καθηγητές; Να συμβάλουμε σε αυτή τη μεταρρύθμιση, ενσωματώνοντας τα εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης στη διδασκαλία, δείχνοντας τη δυναμική τους στη διαδικασία της έρευνας. Κυρίως όμως να στείλουμε το μήνυμα της υπεύθυνης και λελογισμένης χρήσης και να συμβάλουμε στην ανάπτυξη του τεχνολογικού αλφαβητισμού».

«Εμείς κρατάμε το κλειδί της γνώσης. Η τεχνητή νοημοσύνη από μόνη της δεν μπορεί να συγκριθεί με την εξειδικευμένη, υψηλής ποιότητας εκπαίδευση»,πρόσθεσε. Ερωτωμένος σχετικά με την πρόσβαση στα σύγχρονα ΑΙ εργαλεία ο Καθηγητής Arboleda τόνισε τη σημασία των συνεργασιών μεταξύ των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. «Χρειάζεται να μετατοπιστούμε από την ιδέα του ανταγωνισμού σε αυτή της συνεργασίας, να βάλουμε τον διάλογο στο προσκήνιο, θέτοντας συγκεκριμένους στόχους και δίνοντας κίνητρα για συνεργατικά projects.  Συνοψίζοντας, ο τομέας της ανώτατης εκπαίδευσης πρέπει να αγκαλιάσει το κλίμα συνεργασίας, την καινοτομία και να προάγει την ηθική χρήση και ισότιμη πρόσβαση στην τεχνολογία».

 

Η online συζήτηση μεταδόθηκε σε live streaming, μέσω YouTube.
Μπορείτε να την παρακολουθήσετε ολόκληρη από το προφίλ του Μητροπολιτικού Κολλεγίου στο YouTube εδώ.

Oops! We could not locate your form.

MORE NEWS
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Πανελλαδική Γραμμή Ενημέρωσης

ΦΟΡΜΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ